«الاهلی» آقای گل سال‌های پیش بوندسلیگا را به خدمت گرفت.

گرافیته مهاجم برزیلی ولفسبورگ بوندسلیگا را به سوی کناره‌های جنوبی خلیج فارس ترک کرد و از این پس پیراهن الاهلی را به تن خواهد کرد.

او که تا جون 2012 با «گرگ‌ها»ی فوتبال آلمان قرار داد همکاری داشت، به توافقی دو ساله با مالکان تیم اماراتی دست یافته و به این تیم هم می‌پیوندد.

او که سابقه پوشیدن پیراهن تیم ملی کشورش را نیز داراست گفت: دوست دارم برای چهار سال پر شکوه در کشوری فوق العاده‌ از باشگاهی شگفت انگیز قدردانی کنم. در این دوران دوستان و هوادارانی پر شمار را به دست آورم که پیوسته پشتیبانم بوده‌اند. در ولفسبورگ بزرگترین موفقیت‌هایم را جشن گرفتم و بازیکن سال آلمان، قهرمان آلمان و آقای گل بوندسلیگا شدم. با داشتن 32 سال سن زمان آن فرا رسیده است که با خانواده‌ام که در قلبم جای دارد، چیز تازه‌ای را کشف کنم؛ گامی دیگر را برداریم و به ویژه‌ خودم را برای روزهای پس از فوتبالم آماده کنم.

گرافیته در سال 2007 به خواست و نظر فلیکس ماگات، سرمربی وقت ولفسبورگ از «لومانس» به بوندسلیگا رفت و خیلی زود در جمع بازیکنان این تیم جایگاهی ثابت را برای خودش به دست آورد. او در دومین فصل حضورش در این تیم قهرمان بوندسلیگا و بهترین گلزن این رقابت‌ها شناخته شد. او در همان فصل با 28 گل زده عنوان بهترین بازیکن فصل را نیز از آن خود کرد. گرافیته زیر نظر جانشینان آتی ماگات، استیومک لارن و پیرلیتبارسکی دیگر نتوانست همان مهاجم گلزن و خطرناک گذشته باشد.

او با نگاهی به روزهای سپری شده گفت: گل سال 2009 من به بایرن مونیخ، بازی‌هایم در لیگ قهرمانان اروپا، جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی و چیزهای بیشتری را که در دوران باشکوهم در ولفسبورگ داشتم در قلبم باقی خواهد ماند. در آلمان همواره احساس بسیار خوبی داشتم، پیشرفت کردم و احترام زیادی را به خاطر کار کردم به دست آوردم.

فیلکس ماگات، سرمربی ولفسبورگ که با رفتن گرافیته آخرین بازمانده تیم قهرمانش را از دست داد، درباره او گفت: گرافیته خدمات بزرگی را به ولفسبورگ ارائه داد. او همواره بخشی از تاریخ ولفسبورگ خواهد بود و نامش پیوسته با قهرمانی ما پیوند خواهد داشت. او در کنار ادین ژکو فصلی با شکوه را به نمایش گذاشتند و از این گذشته با رفتار دوستانه و صمیمانه‌اش قلب هواداران را از آن خود کرد. جای او به عنوان انسان و بازیکن فوتبال در جمع ما خالی خواهد بود، چرا که با توانایی‌هایش عاملی با اهمیت در بازی‌ها بود. از رفتن او ناراحتم ولی می‌توانم خواستش را برای داشتن چالشی تازه درک و برایش بهترین‌ها را آرزو کنم.